Pamiętam niebo błękitne
Pamiętam promienie złociste
Kobierce kwiatów na łące
I nasze usta gorące
A teraz ciemność dookoła
A moja rozpacz ratunku woła
Życie spokojnie mi płynęło
A teraz wszystko się skończyło
Jestem bezradna jak ranny ptak
Wśród ludzi samotna tak
Czy jeszcze spojrzę
W niebo ugwieżdżone?
Czy jeszcze ujrzę morze wzburzone?
Czy już tylko ciemność
I noc przyniesie ukojenie?
Czy też sen utrwali kolorów
Życia wspomnienie?
Halina Lipka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz