Chwaliła się raz tęcza,
Że nikomu nic nie zawdzięcza.
Że ta kolorowa wstęga,
Co łukiem przez niebo sięga,
By ziemię objąć w ramiona,
Jest przez nią wyłącznie zrobiona.
Gdy słońce to usłyszało,
Za chmury się zaraz schowało,
A krople w tęczy diademie
Szybko opadły na ziemię.
I z tęczy
nic nie zostało.
Ludwik Jerzy Kern
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz